De 52-jarige Chantal Sébire die door een zeldzame tumor in haar gezicht al acht jaar ondraaglijke pijn lijdt en ongeneeslijk ziek is, mag geen actieve euthanasie ondergaan. De rechtbank in Dijon heeft gisteren haar verzoek om actieve euthanasie afgewezen, omdat dat in strijd met de Franse wet zou zijn. Sébire wil een op een waardige manier en zo snel mogelijk sterven. Volgens de rechtbank bestaat er in het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens geen “recht om sterven”. De regering Fillon ziet evenmin een reden om van de bestaande wetgeving af te wijken.
Het geval Sébire heeft in Frankrijk het debat over euthanasie weer doen oplaaien. Chantal Sébire heeft verklaard dat zij geen beroep zal aantekenen en dat zij al maatregelen heeft genomen om naar een land te gaan waar euthanasie wel is toegestaan, dat wil zeggen naar België, Nederland of Zwitserland. Nederland zal echter lastig omdat voor euthanasie een vertrouwensband moet bestaan tussen arts en patiënt. Deze vereiste is er om ‘euthanasie-toerisme’ te voorkomen. In Belgie is die regel er ook, maar Wim Distelmans, voorzitter van de Belgische evaluatiecommisie voor euthanasie, heeft tegen RNW verklaard dat er een aantal gevallen bekend is waarin andere Europeanen wel in België euthanasie hebben gekregen.
This post is also available in:
Nederlands 
Français 
Español
gisteren op het nieuws zag ik een stukje van een dame uit frankrijk..de 52jarige chantal sebire.
haar ziekte,de pijn en wat haar van een eens mooie dame tot een verminkte dame maakte.
haar lichaam was ziek,kon niet meer genezen worden en wat het met haar ziel deed om zo verminkt door het leven te gaan..misschien kort of lang,dat is onmenselijk.
euthanasie is dan pas een woord…die als er niets meer aan te doen is..om de hoek komt kijken.
ik denk dat deze dame niet echt dood wilde..maar door haar pijn en haar verminking en het feit dat ze niet beter kon worden hier om gevraagd heeft.
er ging een koude rilling door me lijf…en een verschrikkelijk gevoel en onmacht dat zij niet gehoord werd aan haar smeekbede.
moet een mens die zelf in dit lichaam woont…zo lijden en smeken?
is het niet barmhartiger om haar hier in te helpen en haar een liefdevol afscheid gunnen?
waarom begrijp ik niet dat deze wet…niet veranderd word..wetten zijn gemaakt door mensen..maar deze wet is onmenselijk.
ik ben niet alwetend….maar menselijk.
nu is ze dood….voor haar een verlossing
voor mij een triest verhaal en met een herrinering aan een zieke dame die in haar lichaam moest wonen en hulp vroeg..maar niet gehoord werd.
laat dit aub niet nog eens gebeuren
en behandel een mens als een mens
cobie
2008 verenigd europa, maar niet voor doodzieke wanhopige mensen die een waardige overstap willen maken naar “gene zijde” De grenzen zijn open, maar weer niet voor die mensen.Frankrijk zou zich moeten schamen dat zoiets nog kan gebeuren en dat het mensje er de pers moet bijhalen om een kreet om HULP
Het is mensonwaardig dat ze niet naar Belgie mocht om sereen te sterven.
Als ik zeg sereen weet ik waarover ik praat,heb mijn man bijgestaan bij de euthansie en heb er een heel vredig gevoel bij over gehouden.
Bij deze alle lof en dank aan de “palliatieve eenheid” van het UZ GENT. Laat die mensen eens aan het woord bij de Franse regering, want zij weten wat waardig sterven is.