Wie dezer dagen een rondje wil maken door Parijs op een huurfiets, moet goed zoeken. Door technische tegenslagen zijn de bekende Vélibs bijna nergens meer te vinden.
De grijze fietsen werden meteen na hun introductie in 2007 een groot succes, maar waren na tien jaar aan vervanging toe. In juni vorig jaar won Smovengo, een familiebedrijf uit Montpellier, tot ieders verrassing het prestigieuze contract van de multinational JCDecaux. Die beslissing dreigt nu uit te lopen op een fiasco. Zo waren deze week slechts 323 van de beloofde 1400 nieuwe stations klaar. De stations die wel operationeel zijn, zijn vaak buiten dienst vanwege technische problemen. Een van de innovaties is dat eenvijfde van de beloofde fietsen elektrisch aangedreven zijn. Om die op te laden, krijgen alle stations een nieuwe, zwaardere aansluiting op het elektriciteitsnet. En dat blijkt ingewikkelder dan gepland. De stad Parijs verliest nu het geduld met Smovengo.
Christophe Najdovski (Groenen), wethouder van vervoer en verantwoordelijk voor het Parijse fietsbeleid, zit flink met de problemen bij Smovengo in zijn maag. “Het is duidelijk dat we er nog lang niet zijn. Er moet nu echt iets gebeuren.” Bij de toewijzing van het contract waarschuwden critici al dat het bedrijf te klein zou zijn voor zo’n groot project als Vélib, het grootste fietsdeelprogramma ter wereld. Had de stad wel in zee moeten gaan met Smovengo? “Ik weet niet of hier sprake is van een foute casting,” zegt Najdovski, “Op het moment van de aanbesteding hadden zij de beste papieren. Er was geen reden om te twijfelen aan hun kunnen.”
De fietswethouder hoopt dat het systeem voor de zomer eindelijk vlekkeloos werkt. Smovengo krijgt sinds januari een boete van een miljoen euro voor iedere maand dat het nieuwe systeem nog niet volledig operationeel is. “Met dat geld betalen we de abonnees terug voor de eerste drie maanden van dit jaar. En als het nog langer duurt, dan trekken we onze conclusies”, zegt de wethouder weinig hoopvol. Voor Martine Gautier, Vélib-abonnee van het eerste uur, is het eigenlijk al te laat. “Ik ga al jaren naar mijn werk op een Vélib, maar sinds een paar maanden moet ik de metro pakken. Ik denk er nu over om een nieuwe auto te gaan kopen.”
