On 15 févr. 2013, at 12:02, Jeroen Akkermans wrote:
Lieber Stefan!
De Duitse supermarktketen Real adverteert altijd met de goedkoopste tips: een diepvries-lasagna van 400 gram kost dus niet meer dan 1 euro en 39 cent in Zuid-Duitsland. In Noord-Duitsland kost dezelfde lasagna 1.49. Koopje. Je zou denken dat je voor deze prijs niet in de inhoud bent geïnteresseerd: ‘Hauptsache satt.’ Vreten kost 1.39, eten moet duurder zijn. Maar nu zit er in de bevroren lasagna geen homp varken zoals schriftelijk is vastgelegd maar een stuk pony onder het motto; rijdt goed, zit goed, eet goed. De paardjes zijn heus niet in de diepvries verdwaald, deze edele dieren op vier heerlijke benen passen in lasagna als meteorieten bij Chelyabinsk. We hebben in Duitsland een Stiftung Warentest, de controlemeesters van ons voedsel; mannen met een valse doctorstitel in witte jassen. Types die permanent onder de microscoop leven en voor het gemiereneuk vorstelijk worden beloond. Met het blote oog zijn ze stekeblind, want voor de liefhebber is het verschil tussen gehakte Brandenburgbiggetjes of gemalen Shetlandpony een eitje. Je moet er alleen wel naar zoeken. Ik mag er dus vanuit gaan dat ik al jaren Pferd gegeten heb. Zeg, ik neem aan dat cheval in Frankrijk een duurbetaalde delicatesse is?
On 15.02.2013 12:15, Stefan de Vries wrote:
Cher Jeroen,
Het is bij de beesten af. Een kilootje paard doet hier zo’n 90 cent in de groothandel. En in iedere stad vind je wel een paar boucheries chevaline, paardenslagers. Paardenvlees is hier dus geen taboe. Sterker nog: de voedselbanken hebben al gevraagd of ze de lasagna’s kunnen krijgen om aan hun ‘klanten’ uit te delen. Die hebben er geen enkel probleem mee. Degene die als eerste diepvriesmaaltijden terugtrok was trouwens Picard. In Nederland onbekend, maar hier de favoriete winkel is van de Fransen. Het is een winkel met uitsluitend diepvriesmaaltijden, maar dan van een iets hoger niveau dan je in Nederland of Duitsland in de supermarkt zult aantreffen. Foie gras, kreeften, moelleux aux chocolat, truffels: je vindt er van alles om een voortreffelijk maal op tafel te zetten en dat alles tegen zeer schappelijke prijzen. Masterchef worden is hier dus een eitje.
On 15 févr. 2013, at 14:01, Jeroen Akkermans wrote:
Lieber Stefan!
We hebben het hier over een schandaal, maar zijn we het erover eens wat schandalig is ? Het valse etiket, het lekkere paard, de hebberige Fransman, de blinde controleur, de spotprijs, de carnivoor, onze honger? De Franse traiteur Spanghero kocht 100 Roemeense paarden van een Nederlandse draaideur op Cyprus. Vervolgens moet iemand 42.000 kilo paard, dead or alive, tweeduizend kilometer verderop naar Frankrijk zien te transporteren. Ik wil me daar geen vliegtuig, trein of vrachtwagen bij voorstellen. Dat gesleep ook altijd met die beesten door Europa maar ja, in alle Europeanen schuilt datzelfde Zeeuwse meissie. Vervolgens vertikt de Franse traiteur zich. Kan geen toeval zijn, de Franse bourgeois is de geschikte dekmantel voor voedselfraude. Je gaat er namelijk van uit dat Fransen van hun voedsel houden. Bij een Nederlander begin ik eerder te twijfelen. Die stopt een gepeperde hufter zo de gehaktmolen in. Duitsers eten graag in een sterrenrestaurant, aber zu Hause sparen ze liever. Duitsland staat bekend als een vleesland, maar de stadsslager is allang onsmakelijk verorberd door de supermarktketens. In de stad kom je haast geen slagerij meer tegen. Wir lieben unsere Knacker, aber sie dürfen nichts kosten. Dan komt de Duitse carnivoor al snel uit bij de ijskasten van Aldi, Edeka of REAL. Alleen curryworsten worden nog op elke hoek van de straat in Berlijn klaargemaakt. De Berlijners eten samen jaarlijks 70 miljoen curryworsten op. (Schijnt varkensvlees te zijn.) Ik hoef nooit ver te lopen naar de currywurstbude, maar ook de vertrouwde warme worsttentjes zie ik verdwijnen. Mc Donalds lanceerde deze week zijn eigen McCurry: meeneemworst met currysaus uit een plastic kuipje.
On 15.02.2013 16:02, Stefan de Vries wrote:
Cher Jeroen,
Ik kon een kleine kokhalsneiging nog net onderdrukken na het lezen van je mail. McCurry, brrrr. Ook al is Frankrijk voor de ‘McDo’ de winstgevendste markt ter wereld, we hebben nog wel degelijk slagers op iedere straathoek. Op de toonbank van de slager staat een foto van de koe die die week geslacht is, met de stamboom, herkomst en slachtdatum. En alles gaat op, letterlijk van kop tot staart. En dan niet verwerkt in een frikandel of currywurst, maar gewoon open en bloot aangeboden als ‘neus’ en ‘queue’. Dat is nog eens biologisch eten. Het is dus des te opvallender dat het nu juist de Fransen zijn die de boel lopen te flessen. Een restauranthouder in Amsterdam schotelde zijn klanten ook jarenlang paardenbiefstuk voor, terwijl ze dachten dat ze rund kregen. Maar de culinair wat minder onderlegde Nederlanders proefden het verschil niet eens en slikten het jarenlang voor zoete koek. Al het vlees was te traceren, maar aan het einde van de door Europa kronkelende voedselketen is er een consument die geen idee heeft wat er op zijn bord ligt. Het probleem is dus niet zozeer het eten, maar het weten. De vraag is, hoe los je dat probleem nu op?
On 15 févr. 2013, at 17:26, Jeroen Akkermans wrote:
Lieber Stefan!
Oplossing? Goed voedsel kost geld, maar het liefst nassen de Duitsers voor niks. Je zou denken dat we de kinderen het beste van het beste willen geven. Onlangs moesten 11.000 (!) kinderen in Oost-Duitsland met spoed naar huis nadat ze allemaal dezelfde diepvries aardbeien op school hadden gegeten. Diarree- en kotsbacteriën hadden de lange reis uit China overleefd en konden dankzij het Oost-Duitse schoolmenu hun slag slaan. Voor een kindermenuutje begroten de scholen 2 tot 3 euro, niet meer. Trek daar nog de kosten voor transport en personeel vanaf min 19 procent BTW en je houdt 50 cent over voor de ingrediënten. Kom d’r maar in met je diepvrieskist uit China. Niet te vreten. Vind je het gek dat kinderen die groot geworden zijn met Chinese aardbeien jaarlijks per persoon 82 kilo aan voedsel weggooien? De 11 miljoen ton etensresten per jaar zijn genoeg om een file vuilniswagens te veroorzaken van hier tot het oorlogsfront in Mali. De Duitsers schrapen gemiddeld niet meer dan een schamele 11% bijeen uit de huishoudpot voor voedsel en schijnen daarmee tot de zuinigste eters van Europa te behoren. Ik ben er zeker van dat er hier dagelijks paard, eekhoorn, rat op het menu staat op voorwaarde dat het niks kost. Voor meer voedselliefde moet je met de kleintjes beginnen. De Britse tv-kok Jamie Oliver heeft in zijn land een ware kruistocht tegen het arme schoolmenu ingezet. Ik zie het de Boris Beckers van Duitsland niet doen.
On 15.02.2013 17:48, Stefan de Vries wrote:
Ik heb het even uitgezocht: de Fransen besteden 22% van hun budget aan eten. Twee keer zoveel als de Duitsers dus. En dat terwijl de Oosterburen minimaal twee keer zo dik zijn, blijkt uit een geplagieerd wetenschappelijk onderzoek. De Duitsers eten dus vooral veel voor weinig, de Fransen weinig voor veel. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als ze met elkaar aan tafel zitten. De Duitsers die klagen dat er te weinig is, de Fransen die klagen dat het niet te vreten is. Het is een wonder dat ze al vijftig jaar dikke vrienden zijn. Ik moet nu de keuken in trouwens. We eten steak frites, en het is nog flink wat werk om zo’n paard in platte schijfjes te snijden. Bon’ap !
