Jarenlang was Stefan de Vries correspondent in Parijs. Het was liefde op het eerste gezicht. Jaren later kijkt hij als ‘hofnar’ in de Franse media met een kritische blik naar het land en zijn hoofdstad. Tegenwoordig woont Stefan het grootste deel van het jaar in Amsterdam. Een portret van de kunsthistoricus, die zich nu vooral Europa-correspondent voelt.
Door: Bart van Delen
“Op mijn 15e ging ik met mijn klas op schoolreis naar Parijs. Ik weet nog hoe ik in de Rue Rambuteau uit de bus stapte en meteen de grootsheid en de vrijheid van de stad voelde,” vertelt journalist Stefan de Vries. “Het was juni en in de zomervakantie kwam ik er meteen terug. Al snel wilde ik er gaan wonen, wat ik daadwerkelijk deed toen ik 28 was.”
Wat houdt je rol als ‘hofnar’ in?
“Twee à drie keer per maand zit ik in een Frans tv- of radioprogramma. Daar geef ik met een ironische ondertoon een psychoanalyse van het land. Frankrijk vertrouwt op zijn eigen grootsheid, maar heeft een verouderde economie en een onderwijs-systeem dat op de schop moet. Ze blijven me maar uitnodigen, al is Frankrijk er helaas nog niet door veranderd.”
Wat is de lekkerste file-muziek?
“Als ik in Frankrijk ben, luister ik onderweg altijd naar Radio FIP. Ze draaien klassieke muziek, jazz, wereldmuziek en chansons. Een heerlijk rustgevende zender, waarbij de muziek alleen wordt onderbroken door een aangename, zwoele vrouwenstem die het nieuws of de verkeersinformatie voorleest. Een aanrader voor een rit naar het zonnige zuiden!”
Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Ik ben niet gelovig, maar wanneer je als kunsthistoricus de Bijbel niet kent, kom je niet ver. Mijn favoriete verhaal is dat van Judith en Holofernus uit het boek Judith, over een Joodse vrouw die het kamp van de Assyrische legerleider Holofernus binnensluipt. Ze verleidt hem, voert hem dronken en hakt zijn hoofd eraf. Deze daad, waarmee ze haar volk redt, is heel indringend en luguber afgebeeld op een bekend schilderij van Caravaggio.”
Welk historisch moment had je graag meegemaakt?
“De val van de Muur, die ik alleen op televisie heb meegemaakt. Helaas kwam ik niet op het idee om op de trein naar Berlijn of Praag te stappen. In Parijs was ik bij een historisch moment dat ik liever niet had meegemaakt: de reeks aanslagen. Dat heeft mijn beeld van de stad negatief gekleurd, net als de vele gewelddadige protesten en de tegenstelling tussen arm en rijk. Naast prachtige cultuur kent de stad veel armoede en misère.”
Waar staat de mooiste kerk?
“De kerk waar ik het liefst kom, is de kathedraal van Sevilla. Ik ‘lees’ die kerk, met al zijn schilderijen en sculpturen, als een geschiedenisboek van Europa. De kathedraal was eerst een moskee, en de klokkentoren een minaret. De kerk staat midden in Sevilla en heeft een belangrijke sociale functie als ontmoetingsplaats.”
Wat is het beste boek ooit geschreven?
“Darwin heeft met The origin of species onze kijk op onszelf ingrijpend veranderd. Ik vind het bijzonder dat er christelijke natuurkundigen zijn. Is het door de week niet mogelijk om op water te lopen, maar op zondag wel? Toch wees een wetenschapper van orthodox-joodse afkomst me erop dat de wetenschap enige ruimte biedt voor twijfel. Ontstond er bij de big bang iets vanuit niets? Daar spelen religies op in.”
