Gisterenavond werden in Parijs voor de 31e keer de Franse filmprijzen de Césars uitgereikt. De ceremonie was door de presentatie van de razend populaire comédienne Valérie Lemercier buitengewoon braaf. Het was weliswaar allemaal een stuk eleganter en glamoureuzer dan de jaarlijkse optocht van slecht geklede polderbewoners bij de Gouden Kalveren in Utrecht, maar toch een stuk minder spectaculair dan de BAFTAs, die begin deze week werden uitgereikt, of de Oscaruitreiking, die volgende week zondag plaats vindt.
De ceremonie, rechtstreeks uitgezonden op Canal+, begon twintig minuten te laat door een actie van een tiental intermittents du spectacle, die het podium beklommen om te protesteren tegen de hervormingen van de sociale wetgeving voor artiesten en theater- en filmtechnici. Halverwege de ceremonie werd ook nog geschreeuwd, maar hoewel de Franse filmwereld werd gepresenteerd als een grote familie, had die familie er kennelijk geen probleem mee om een aantal van hun leden met harde hand door de beveiliging te laten verwijderen. Dit alles natuurlijk onzichtbaar voor de televisiekijker thuis, maar wel tot groot ongenoegen van een aantal prijswinnaars die zich in hun speeches soms zeer kritisch uitlieten over de gang van zaken.
Het systeem van de Intermittent du spectacle is uniek in de wereld en regelt de (bescheiden) uitkering die artiesten ontvangen als ze geen werk hebben. Ze moeten daarvoor minimaal 507 uur per jaar werken. Dat systeem staat sinds drie jaar onder druk en de intermittents verstoren sindsdien regelmatig festivals, ceremonies en directe televisie-uitzendingen. Voor velen is het systeem de basis van de succesvolle Franse filmindustrie, die zich met ruim 210 producties per jaar als enige kan meten met Hollywood en India. In 2005 bezochten wereldwijd 75 miljoen bezoekers buiten Frankrijk een Franse film, en dat was voor het eerst meer dan het aantal bezoekers in Frankrijk aan Franse films (70 miljoen bezoekers).
Grote winnaar deze avond was de film De battre mon coeur sest arreté van Jacques Audiard, een film die vorig jaar ook in Nederland is uitgebracht. Acht van de tien nominaties werden beloond, en opvallend genoeg ontbrak daarbij de César voor de beste mannelijke hoofdrol, voor Romain Duris, die de film draagt met zijn uitstekend acteerwerk. Die omissie werd aan het einde goedgemaakt door regisseur Audiard die de belangrijkste César, die voor de beste Franse film van het jaar, ontving. Hij droeg de prijs vervolgens op aan Romain Duris die hij onder luid applaus het podium opriep.
Romain Duris speelde ook in Les Poupées Russes, de opvolger van LAuberge Espagnol (2002). Deze film werd alleen bekroond met de César voor beste vrouwelijke bijrol, die ging naar de onweerstaanbare Belgische Cécile de France. Ze ontving in 2003 al een César voor dezelfde rol in LAuberge Espagnol.
Ook werden twee ere-Césars uitegreikt. Een voor Pierre Richard, de blonde krullenbol in Franse komische films uit de jaren 70 en 80, die zich afvroeg of hij nog lang te leven had aangezien een ere-César toch vooral het einde van een carrière betekent. De andere ere-César was voor Hugh Grant, die in vlekkeloos Frans vertelde dat hij zeer vereerd was, omdat hij voor dezelfde rol die hij al jaren speelt zelden prijzen ontvangt.
De volledige lijst:
César voor de beste Franse film van het jaar
De battre, mon coeur s’est arrêté (Jacques Audiard)
César voor beste regisseur
Jacques Audiard (De battre, mon coeur s’est arrêté)
César voor beste acteur
Michel Bouquet (Le Promeneur du champ de Mars)
César voor beste actrice
Nathalie Baye (Le Petit lieutenant)
César voor beste mannelijke bijrol
Niels Arestrup (De battre, mon coeur s’est arrêté)
César voor beste vrouwelijke bijrol
Cécile de France (Les Poupées russes)
César beste mannelijke belofte
Louis Garrel (Les Amants réguliers)
César beste vrouwelijke belofte
Linh Dan Pham (De battre, mon coeur s’est arrêté)
César voor beste debuutfilm
Le Cauchemar de Darwin (Hubert Sauper)
César voor beste muziek
De battre, mon coeur s’est arrêté (Alexandre Desplat)
César voor beste fotografie
De battre, mon coeur s’est arrêté (Stéphane Fontaine)
César voor beste décors
Gabrielle (Olivier Radot)
César voor beste geluid
La Marche de l’empereur (Gérard Lamps, Laurent Quaglio)
César voor beste kostuums
Gabrielle (Caroline de Vivaise)
César voor beste montage
De battre, mon coeur s’est arrêté (Juliette Welfling)
César voor beste korte film
After Shave, Beyrouth après-rasage (Hany Tamba)
César voor beste buitenlandse film
Million dollar baby (Clint Eastwood)
César beste originele scenario
Va, vis et deviens (Alain-Michel Blanc, Radu Mihaileanu)
César beste bewerkte scenario
De battre, mon coeur s’est arrêté (Jacques Audiard, Tonino Benacquista)
Ere-Césars
Hugh Grant
Pierre Richard
