Dark Light

Ch�ti
Er waait een vreemd virus door Frankrijk. Mensen krijgen massaal een spraakgebrek: ze spreken de c uit als sj en ze zeggen mi in plaats van moi en ti in plaats van toi. De Fransen (en de Walen) zijn massaal in de ban van het Ch’tmi. Cht’mi is een Gallo-Romeinse taal waarvan de officiële naam Picard is. Het woord chti of chtimi zou in de Eerste Wereldoorlog uitgevonden zijn door de poilus, de Franse soldaten die niet uit de regio kwamen en naar het slagveld in Noord-Frankrijk gestuurd werden. Het woord kwam voort uit de dialoog: “Ch’est ti ?” “Ch’est mi” (Ben jij dat? — Ja dat ben ik.).

Wat is er zo leuk aan Ch’ti? Moeilijk uit te leggen, maar de hype is veroorzaakt door een nieuwe film die de afgelopen drie weken al bijna tien miljoen Fransen en meer dan een half miljoen Belgen naar de bioscoop heeft gelokt: Bienvenue chez les Ch’tis van en met de acteur Dany Boon. Avond aan avond zijn de voorstellingen in honderden bioscopen uitverkocht en als de trend zich zo doorzet zal de film Titanic van de eerste plaats verdringen als best bezochte film uit de Franse geschiedenis.

Bienvenue chez les Ch�tisHet verhaaltje is relatief simpel: een ambtenaar van La Poste wordt voor straf overgeplaatst vanuit het zonnige zuiden naar het koude noorden, de Noordpool volgens zijn zoontje. Daar drinken de mensen de hele dag en komt het kwik nooit boven nul. Na de lange reis van Noord naar Zuid (1013 km volgens ViaMichelin), blijken de noordelingen helemaal niet zo vreselijk als gedacht en bovendien is het er ook niet zo koud. De postbeambte wordt zelfs dikke vrienden met zijn lokale collega’s, leert friet met frikandel te eten en gaat ch’ti praten. Maar zijn vrouw die in het zuiden is achtergebleven mag niet weten dat hij het eigenlijk naar zijn zin heeft, en de postbeambte doet er alles aan om te zorgen dat zijn vrouw denkt dat hij zwaar te lijden heeft. Uiteindelijk komt alles natuurlijk goed en weet heel Frankrijk dat de Ch’tis, zoals de regionale bewoners heten, hele vriendelijke en innemende mensen zijn.

De film werd in het stadje Sint-Winoksbergen, oftewel Bergues, in Frans Vlaanderen in drie weken gedraaid met een voor Franse begrippen bescheiden budget van elf miljoen euro. Na drie weken staat de opbrengst al op bijna 60 miljoen euro, nog zonder dat daar de tv-rechten, buitenlandse verkoop, DVD- of VOD-opbrengsten bijzitten. De totale opbrengst van deze speelfilm zou uit kunnen komen op het duizelingwekkende bedrag van een kwart miljard euro (ter vergelijking: het budget van alle Nederlandse speelfilms samen bedroeg in 2007 nog geen 60 miljoen euro). De Ch’ti-rage lijkt nog wel even door te gaan en de regio Nord-Pas de Calais hoopt dat veel Fransen de streek nu zullen bezoeken. De 600.000 euro subsidie die de regio aan de film gaf wordt in ieder geval door de producenten terugbetaald.

7 comments
  1. Ik woon in Sint-Winoksbergen (Bergues).
    Als Belg bent U misschien te enthousiast…
    Uw standpunt is interessant, maar U vergeet iets : deze film is een ramp voor de frans-Vlaamse cultuur.

    Oordeelt U maar : een komedie (filmkunst) werd in 2007 gespeeld in Sint-Winoksbergen (Bergues, naast Duinkerke). Een grote productie met hindernissen, maar ook met economische gevolgen…

    Men belooft ons een soort verheerlijking van de karikatuur ‘ch’ti bobo prolo pour Parisiens’ met de weergaloze Dany Boon in de hoofdrol.
    Door het feit dat deze film zich in de regio Nord Pas de Calais afspeelt, voor een aantal lieve mensen die allen het Picardisch spreken. Sorry, ik bedoel ch’ti ; als men bovendien begint stipte woorden te gebruiken …

    De brave Kad Merad is dus postbode in het zuiden van Frankrijk, in Salon de Provence. Hij ondergaat een disciplinaire straf want hij heeft gelogen om zijn overplaatsing naar Cassis te hebben. Raad eens waar hij zal overgeplaatst worden ? Inderdaad, U hebt het geraden ; dans ch’nord, in Sint-Winoksbergen. Voilà , men bespaart U het vervolg…

    Het gaat natuurlijk niet over een complot tegen de Frans Vlamingen met de keuze van Sint-Winoksbergen voor deze film. Het is alleen maar het gevolg van een grove nalatigheid van de Andere Regionale Cultuur van het noorden van Frankrijk.

    We zullen andere steden zien in deze film, maar met zo’n titel (‘Bienvenue chez les Ch’tis’), de plaats van het draaien kon in geen enkel geval zich tussen de Leie en de Noordzee bevinden ! Als we denken dat Dany Boon afkomstig is uit Armentiers, een stad net ten zuiden van de Leie (…).

    Dit alles is om te huilen, ja, te huilen, want de film heeft een groot nationaal en internationaal volksucces. Zijn succes was verzekerd.
    De kinderen van Sint-Winoksbergen zullen begrijpen dat ze geen Vlamingen zijn, maar ch’tis.

    Voilà, de wegwals van de ch’timisation heeft ons verpletterd. De Vlaamse Cultuur bloeit opnieuw, maar ze is zo kwetsbaar… Wat stelt ze voor tegenover de pseudo ch’ti cultuur die tegenwoordig zo sterk in zwang is ?

    Het is zeer onwaarschijnlijk dat de echte liefhebbers van Picardische cultuur zich verheugen over de manier waarop ze is verdraaid om te bevallen aan bobos op zoek naar een geforceerd gezelligheid die niet de hunne is.

    Zowel ten aanzien van zijn gebied als van zijn bevolking, betekent de Franse Westhoek ¼ van het departement en 1/8 van de regio. Misschien bereikt ze niet een voldoende omvang opdat haar taal en haar cultuur het recht zouden hebben verder te bestaan dan haar (kleine) grenzen…

    De film gedraaid in Sint-Winoksbergen gaat de perken te buiten ; men komt nu met de ‘grote media artillerie’ in het hart van Vlaanderen om uit te leggen aan de Vlamingen dat ze ch’tis zijn.

    Dit kunnen we missen !

  2. Ik woon in Sint-Winoksbergen (Bergues).
    Als Belg bent U misschien te enthousiast…
    Uw standpunt is interessant, maar U vergeet iets : deze film is een ramp voor de frans-Vlaamse cultuur.

    Oordeelt U maar : een komedie (filmkunst) werd in 2007 gespeeld in Sint-Winoksbergen (Bergues, naast Duinkerke). Een grote productie met hindernissen, maar ook met economische gevolgen…

    Men belooft ons een soort verheerlijking van de karikatuur ‘ch’ti bobo prolo pour Parisiens’ met de weergaloze Dany Boon in de hoofdrol.
    Door het feit dat deze film zich in de regio Nord Pas de Calais afspeelt, voor een aantal lieve mensen die allen het Picardisch spreken. Sorry, ik bedoel ch’ti ; als men bovendien begint stipte woorden te gebruiken …

    De brave Kad Merad is dus postbode in het zuiden van Frankrijk, in Salon de Provence. Hij ondergaat een disciplinaire straf want hij heeft gelogen om zijn overplaatsing naar Cassis te hebben. Raad eens waar hij zal overgeplaatst worden ? Inderdaad, U hebt het geraden ; dans ch’nord, in Sint-Winoksbergen. Voilà , men bespaart U het vervolg…

    Het gaat natuurlijk niet over een complot tegen de Frans Vlamingen met de keuze van Sint-Winoksbergen voor deze film. Het is alleen maar het gevolg van een grove nalatigheid van de Andere Regionale Cultuur van het noorden van Frankrijk.

    We zullen andere steden zien in deze film, maar met zo’n titel (‘Bienvenue chez les Ch’tis’), de plaats van het draaien kon in geen enkel geval zich tussen de Leie en de Noordzee bevinden ! Als we denken dat Dany Boon afkomstig is uit Armentiers, een stad net ten zuiden van de Leie (…).

    Dit alles is om te huilen, ja, te huilen, want de film heeft een groot nationaal en internationaal volksucces. Zijn succes was verzekerd.
    De kinderen van Sint-Winoksbergen zullen begrijpen dat ze geen Vlamingen zijn, maar ch’tis.

    Voilà, de wegwals van de ch’timisation heeft ons verpletterd. De Vlaamse Cultuur bloeit opnieuw, maar ze is zo kwetsbaar… Wat stelt ze voor tegenover de pseudo ch’ti cultuur die tegenwoordig zo sterk in zwang is ?

    Het is zeer onwaarschijnlijk dat de echte liefhebbers van Picardische cultuur zich verheugen over de manier waarop ze is verdraaid om te bevallen aan bobos op zoek naar een geforceerd gezelligheid die niet de hunne is.

    Zowel ten aanzien van zijn gebied als van zijn bevolking, betekent de Franse Westhoek ¼ van het departement en 1/8 van de regio. Misschien bereikt ze niet een voldoende omvang opdat haar taal en haar cultuur het recht zouden hebben verder te bestaan dan haar (kleine) grenzen…

    De film gedraaid in Sint-Winoksbergen gaat de perken te buiten ; men komt nu met de ‘grote media artillerie’ in het hart van Vlaanderen om uit te leggen aan de Vlamingen dat ze ch’tis zijn.

    Dit kunnen we missen !

  3. Ik heb geprobeerd de film uit een neutraal standpunt te bekijken, los van alle commentaren die ik erover had gehoord in de afgelopen maanden.

    Ik beken dat ik helemaal geen fan ben van Dany Boon.

    Verdict : een tragedie, een waardeloos product, de onwaardigste der films op TF1.
    De ultieme leegte, lomp, zeer lomp.
    Bekrompen humor tegenover mindervaliden, kindermishandelaars, drankverslaafden, een overbodige drijfveer in het filmbegin.
    Geen twijfel , Frankrijk verveelt zich dat doet pijn.

    De acteurs zijn archislecht, een mager scenario én kompleet onsamenhangend, een overzicht van een onbeschreven platheid.

    Het doet regelmatig denken aan het geluid van een aankondiging uit de regio Nord Pas de Calais.
    Dany Boon zoekt de lach op doch hij bootst vooral de zwakzinnigheid na, dit vertelt veel over diegenen die zijn film grappig vinden.

    Voor mij is het succes van deze film volkomen onbegrijpelijk.
    De lovende kritieken van de kijkers en van de pers maken me sprakeloos.
    Het verzachtende effect (iedereen spreekt ch’ti in Frankrijk) maakt me neerslachtig.

    Het enige lichtpunt die ik van de film vond en echt begreep, als kijker van TF1, en die voor Sarkozy heeft gestemd, is echt zwaar ontgoocheld over de voldoening tegenover de subculturen in dit genre.

    Arm Frankrijk!

  4. Ik heb geprobeerd de film uit een neutraal standpunt te bekijken, los van alle commentaren die ik erover had gehoord in de afgelopen maanden.

    Ik beken dat ik helemaal geen fan ben van Dany Boon.

    Verdict : een tragedie, een waardeloos product, de onwaardigste der films op TF1.
    De ultieme leegte, lomp, zeer lomp.
    Bekrompen humor tegenover mindervaliden, kindermishandelaars, drankverslaafden, een overbodige drijfveer in het filmbegin.
    Geen twijfel , Frankrijk verveelt zich dat doet pijn.

    De acteurs zijn archislecht, een mager scenario én kompleet onsamenhangend, een overzicht van een onbeschreven platheid.

    Het doet regelmatig denken aan het geluid van een aankondiging uit de regio Nord Pas de Calais.
    Dany Boon zoekt de lach op doch hij bootst vooral de zwakzinnigheid na, dit vertelt veel over diegenen die zijn film grappig vinden.

    Voor mij is het succes van deze film volkomen onbegrijpelijk.
    De lovende kritieken van de kijkers en van de pers maken me sprakeloos.
    Het verzachtende effect (iedereen spreekt ch’ti in Frankrijk) maakt me neerslachtig.

    Het enige lichtpunt die ik van de film vond en echt begreep, als kijker van TF1, en die voor Sarkozy heeft gestemd, is echt zwaar ontgoocheld over de voldoening tegenover de subculturen in dit genre.

    Arm Frankrijk!

  5. ik heb de film ondertussen al 2 keer gezien, en normaal zeggen franse films me niet veel maar deze blijft echt grappig.

    en het was echt wel de bedoeling van Danny Boon om le Nord te promoten en naar wat ik kan lezen op verschillende sites, is dat de toeristische diensten overstelpt worden met vragen.

  6. ik heb de film ondertussen al 2 keer gezien, en normaal zeggen franse films me niet veel maar deze blijft echt grappig.

    en het was echt wel de bedoeling van Danny Boon om le Nord te promoten en naar wat ik kan lezen op verschillende sites, is dat de toeristische diensten overstelpt worden met vragen.

Leave a Reply to Dewitte Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.