Naar aanleiding van een gerucht over een eventuele vijandige overname van voedselgigant Danone door PepsiCo, heeft de Franse regering deze week weer een fijn staaltje protectionnisme laten zien. Danone wordt beschouwd als de crème de la crème (excusez le woordspeling) van de Franse industrie en diverse leden van de regeringspartij UMP, alsmede oppositieprominenten Dominique Strauss Kahn en Laurent Fabius riepen dat Danone koste wat het kost Frans moet blijven. De actie van de overheid is opmerkelijk gezien het feit dat het slechts om een gerucht gaat, naar aanleiding van een artikel in het tijdschrift Challenges van 6 juli j.l. Minister van Economische Zaken Thierry Breton heeft gisteravond tot kalmte gemaand en en gezegd dat hij de reactie van de regering lichtelijk overdreven vindt.
Dat van de 93.000 werknemers van Danone, er nog maar 10.000 in Frankrijk werken, en dat de overheid in 2002 niet ingreep bij massaontslagen bij koekjesfabrikant Lu wordt gemakshalve over het hoofd gezien. De middelen van de overheid om een overname te voorkomen zijn overigens beperkt. Wettelijk gezien kan de overheid alleen ingrijpen als het zou gaan om een overname in de defensie-industrie, onder het excuus van ‘staatsbelang’. Voor het gemak wordt ook voorbijgegaan aan het feit dat op 31 december 2004 42% van de aandelen van Danone reeds in buitenlandse handen was.
De actie van de regering is op zijn zachtst hypocriet te noemen. Franse ondernemingen doen op grote schaal overnames in het buitenland, zonder dat hen een strobreed in de weg wordt gelegd. Toen bijvoorbeeld Pernod Ricard drie weken geleden de Britse gigant Allied Domecq overnam, was het kennelijk wel toegestaan dat een Frans bedrijf een buitenlands bedrijf overnam. Tegelijkertijd werd vandaag bekend dat het beroemde champagnehuis Taittinger overgenomen is door de Amerikaanse investeringsmaatschappij Starwood Capital. Zonder dat er ook maar één minster een opmerking heeft gemaakt.
